مثنوی خوانی | 16 مهرماه 96

امروز شانزدهم مهر ماه سال هزار و سیصد و نود و شش، جلسه باشگاه بانوان، رأس ساعت 16:30 با گردهم آمدن اعضاى ثابت باشگاه، در مکان همیشگى ، کتابخانه ولیعصر (عج) برگزار شد .
موضوع اصلى جلسه (مثنوى خوانى) بود ، که با قرائت  استاد صمدزاده و صد البته با توضیح و تفسیر ایشان ابیات ٥٠٠ تا٥٢٠  صورت گرفت.
در این جلسه یکى از اعضاى ثابت باشگاه ، بانو سید آقازاده، که به خاطر فوت همسر عزیزشان، نزدیک به  دو ماه از جلسات غائب بودند ، دوباره به کانون گرم کتابخوانان باشگاه بازگشتند . فاتحه اى به روح مرحوم خوانده شد و نشست بُعدى معنوى به خود گرفت.
امروز یکى از شاعران عزیز شهر ماکو سرکار خانم مهرى زاهدى نیز در جلسه حضور داشتند.

بازطراحی پوستر کتب گویا

تصاویر عاشورا | حسن روح الامینی

در دوره معاصر هنرمندان بسیاری آثار ماندگاری در عرصه هنر عاشورایی خلق کردند که در میان این آثار، تابلوهای نقاشی هنرمند جوان «حسن روح‌الامین» به زیبایی توانسته واقعه بزرگ عاشورا به مخاطب نشان دهد.

در بین تابلوهای این نقاش جوان، لحظات دردناک عاشورا دیده می‌شود که می‌توان به وقایعی از جمله وداع، بدرقه حضرت علی‌اکبر (علیه‌السلام) به میدان جنگ، شهادت حبیب‌بن مظاهر، قتلگاه اشاره کرد.

روح‌الامین که به سبک هنری روضه‌خوان عاشوراست، برای معرفی تابلوهای نقاشی خود، به مصرع‌هایی از آن واقعه اشاره کرده است.

جمع خوانی کتاب زن زیادی | 2 مهر 96

جلسه ی جمع خوانی کتاب زن زیادی  توسط باشگاه کتابخوانان کتابخانه عمومی ولی عصر (عج) ماکو، مورخه 2 مهرماه 96 در مکان کتابخانه و با حضور استاد بالغ صمدزاده  برگزار شد . این جلسه با هدف آشنایی و تعمق به تجربه‌ی کتابخوانی فردی و البته گروهی، توجه به سبک زندگی و تربیت اسلامی ، کمک به فن بیان و ... برگزار شد.

مادربزرگم: (تدوینی از به روزترین جمله های رایج در مجازی ها)

وقتی مادربزرگم،مرا صدا می زد ،عاشقِ اسمم می شدم،کاش می شد صدای بعضی از آدم ها رو بوسید، مخصوصاً وقتی اسمِ تورا صدا می زنند. می گفت : همه می دانند زخم های زیادی داریم حتی داروخانه، همیشه بقیه پولمان را چسبِ زخم می دهد! بعضی وقتها ، با اینکه می دانست اعصابم داغون و خراب است و حوصله یِ هیچ کسی ،حتّی خودم را هم ندارم ، و بی دلیل و بی جهت بهانه می آورم ، بازهم صدایم می زد و می گفت : تو یکی یک دانه ی منی! می گفت همیشه ،سخت ترین نقش ها را به بهترین بازیگران میدهند، شاکیِ سختی هایی که متحمّل می شوی نباش، شاید هم بهترین بازیگرِ خدا ، تو باشی! هیچ ، دقّت کرده ای ؟ وقتی از تهِ دل دعا می کنیم یا گریه می کنیم ، می بوسیم ، رؤیا  می بینیم ، چشمهایمان را می بندیم می دانی چرا؟! چون زیباترین چیزها را در زندگی  نمی توان دید بلکه فقط می توان در دل ، احساس کرد!

حسن ساری زاده | بیوگرافی

حسن ساری زاده در سال 1346 هـ .ش در روستای دوزآغل از توابع شهرستان ماکو به دنیا آمد . دوران شیرین کودکی را با بازیهای محلی در روستا سپری نمود . وقتی به سن 6 سالگی رسید عازم مدرسه شد و با علاقه و شور خاص به تحصیلات دوران ابتدایی ادامه داد . از شاگردان ممتاز مدرسه بود و در 7 سالگی بزرگترین پشتوانه یعنی پدرش را از دست داد و در سایه مادر و برادر بزرگش به گذران زندگی ادامه داد . دوره راهنمایی را در شهرستان خوی ، شهر شوط و شهرستان مرند گذراند . دوره دبیرستان را در منزل اجاره ای در شهر قره ضیاالدین سپری نمود .
در سال 1364 در رشته علوم تجربی دیپلم گرفت . در بهار سال 1365 به خدمت مقدس سربازی رفت و بعد از اتمام دوره آموزش در حاج عمران پیرانشهر در جنگ تحمیلی در زمره مدافعان وطن قرار گرفت .در همان سال در آزمون تربیت معلم رشته آموزش ابتدایی قبول ، از خدمت ترخیص و در نیمه دوم آبانماه در تربیت معلم شهید کوچری شهرستان خوی ثبت نام و مشغول تحصیل شد .
در دوره تحصیل از دانشجویان فعال تربیت معلم بود و از اساتیدی همچون پرویز یکانی زارع کسب علم نمود . دردوران آموزگاری نشریات آموزش و پرورش از جمله مجله پیوند و رشد معلم را همواره مطالعه می نمود . در کنار مطالعات غیر درسی از مطالعه کیهان بچه ها دریغ نمی کرد . در پایان کلاس هر روزی که وقت اجازه می داد از داستان های کیهان بچه ها برای شاگردانش می خواند و شعرهایش را همخوانی می کردند . از سال 1382 با تدریسدر کلاسهای یک ماهه آمادگی کودکان دو زبانه جای خالی ادبیات کودکان بومی را حس و شروع به فعالیت در این زمینه نمود . برای نونهالان در کنار آموزش زبان رسمی از اشعار و داستانهای محلی به زبان مادری استفاده می کرد و ه جهت نیاز شروع به جمع آوری اشعاری که مناسب کودکان بود نمود . تا اینکه در سل 1389 اولین کتابش را برای کودکان به چاپ رساند که حاوی اشعار ترکی برای کودکان پیش دبستانی و دبستانی بود .
همه ساله در کلاسهای یک ماهه دوره آمادگی کودکان دو زبانه مشغول تدریس می شد . در کنار آموزش زبان رسمی کودکان را با اشعار و داستان های بومی تغذیه روحی و معنوی می نمود . علاقه و شوق فراوان به مطالعه و آموزش کودکان سبب خلق آثار دیگری در این زمینه گردید .