۰۷
خرداد
این رمان، رمانی است دربارۀ« یک آدم قاتل معطر، ویک آدم مقدس متعفن»/علاقۀ وسواس گونه دایفسکی به جنایت، به آسیب شناسیِ روان پریشی شخصیت های جنایتکار کاملا واضح است.
هورست یورکن گریک
۱ـ درسال ۱۹۱۱،W.L.Phelps ،متخصص تاریخ ادبیات دردانشگاۀ ) Yalyآمریکا) نوشت: ادبیات روس مانندِ موسیقی آلمان،عالی ترین نوع خود درجهان است(۱).به گمانم اگر منظورش ادبیات کلاسیکِ روس است، حق با اوست. درمیان نویسندگان کلاسیکِ روس، ازپوشکین تا چخوف، داستایفسکی (۱۸۸۱ـ۱۸۲۱) بی تردید پرخاشگرترین وستیزه جوترین نویسندگان است. مشخصه ویژۀ او تحریک و برانگیختن ذهن است و هر وسیله ای را برای مجذوب و مفتون کردنِ خواننده جایز و درست می داند.
