دانشور داستان نویس و مترجم متولد ۸ اردیبهشت ۱۳۰۰ در شیراز است. او فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت (مدیر هنرستان دخترانه و نقاش) بود. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را مدرسه انگلیسی مهرآیین انجام داد و در امتحان نهایی دیپلم شاگرد اول کل کشور شد. سپس برای ادامه تحصیل در رشته ادبیات فارسی به دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران رفت. دانشور، پس از مرگ پدرش در ۱۳۲۰، با نام مستعار شیرازی بی‌نام شروع به مقاله‌نویسی برای رادیو تهران و روزنامه ایران کرد. در ۱۳۲۷ مجموعه داستان کوتاه "آتش خاموش" را منتشر کرد که اولین مجموعه داستانی است که به قلم زنی ایرانی چاپ شده است. مشوق دانشور در داستان‌نویسی فاطمه سیاح، استاد راهنمای وی، و صادق هدایت بودند. در همین سال با جلال آل‌احمد، که بعدا همسر وی شد، آشنا شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. عنوان رسالهٔ وی با راهنمایی سیاح و بدیع‌الزمان فروزانفر"علم‌الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم" بود.
