روضه های مصور | شب ششم

اندر احوال شهادت قاسم بن الحسن المجتبی(ع)

▫️شبی که گذشت...
به نقلى در شب عاشورا، آنگاه که امام حسین(ع) خطبه خواند و به یاران خود فرمود: «فردا من و شما همه کشته خواهیم شد»، وى پنداشت این افتخار از آنِ مردان و بزرگسالان است و شامل نوجوانان نمى‌شود. از این‌رو پرسید: «آیا من هم فردا کشته خواهم شد؟» امام(ع) با مهربانى پرسیدند: «فرزندم، مرگ در نزد تو چگونه است؟» عرض کرد «احلى من العسل» (شیرین‌تر از عسل).
حضرت(ع) فرمودند: آرى به خدا سوگند، عمو به فدایت، تو از آنان هستى که پس از گرفتار شدن به بلایى سخت کشته خواهى شد.

▫️اذن میدان
در روز عاشورا هنگامى که نوبت مبارزه به قاسم رسید، براى کسب اجازه خدمت امام حسین (علیه‌السلام) آمد. حضرت او را در آغوش گرفت و هر دو آن قدر گریستند تا بى‌حال شدند. باز قاسم اجازه خواست و امام حسین (علیه‌السلام) امتناع فرمود. قاسم دست و پاى امام را بوسه مى‌زد و بر خواسته‌اش پاى مى‌فشرد. ولى امام (علیه‌السلام) اجازه نمى‌داد تا سرانجام موفق به دریافت اجازه گردید. وى در حالى که اشک‌ هایش بر گونه سرازیر بود و مادرش بر در خیمه ایستاده او را نظاره مى‌کرد، وارد میدان کارزار شد.

▫️کیفیت شهادت
طبری و ابوالفرج اصفهانی کیفیت شهادت حضرت قاسم را به نقل از حمید بن مسلم چنین آورده‌اند:
«نوجوانى به سوى ما آمد که چهره‌اش همانند پاره ماه مى‌درخشید، عمرو بن سعید ازدی به من گفت: به خدا به او حمله مى‌کنم! گفتم: سبحان الله، پناه بر خدا! از این کار چه مى‌خواهى، انبوه لشکرى که دور او را گرفته‌اند کارش را تمام خواهند کرد. گفت به خدا بر او حمله خواهم کرد؛ او حمله کرد و با شمشیر بر سر قاسم زد. قاسم بر روى افتاد و فریاد برآورد «عموجان».
به خدا سوگند حسین چون عقاب از جا جست و همانند شیر خشمگین بر قاتل قاسم حمله‌ور گردید و ضربتى سخت بر وى فرود آورد. او دست خود را سپر کرد ولى آن ضربت دستش را از آرنج قطع کرد. او فریادی زد و خود را کنار کشید. گروهی از کوفیان یورش بردند تا او را نجات دهند؛ ولی او را زیر گرفتند و زیر سم اسبان لگدمال کردند تا آنکه آن ملعون جان داد.

▫️پس از چندى که گرد غبار میدان فرونشست، حسین(ع) را دیدیم که بر بالین آن جوان ایستاده و او پاشنه‌هاى پاى خود را بر زمین مى‌ساید، امام حسین(ع) در آن حال مى‌گفت: «قومى که تو را کشتند از رحمت خدا دور باشند و در روز رستاخیز جد تو از جمله دشمنان آنان خواهد بود. (بعداً لقوم قتلوک و من خصمهم یوم القیامة فیک جدک)

قاسم سرانجام پس از کشتن سى و پنج تن به درجه شهادت نایل آمد.

منابع:
-بحرانی، مدینة المعاجز، ج ۴، ص ۲۱۴-۲۱۵
- قمی، نفس المهموم، ص ۲۰۸
-موسوی زنجانی، وسیلة الدارین، ص ۲۵۳
-شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۰۸
- سید بن طاووس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۶۸

#ما_ملت_امام_حسینیم  
●خانه‌ی طراحان انقلاب اسلامی